Bob Abi bir Brezilya gezisinde, müzisyen arkadaşları, Ariola müzik prodakşından insanlar, Brezilyalı sokak çocukları ve 1970 Dünya Kupasında top koşturan Brezilyalı milli takım oyuncuları ile birlikte bir sokak futbolu turnuvasına da katılmış. Bu turnuvada arkadaşları O' na, Pele 'ye ait 10 numaralı Santos formasını vermişlerdir. Futbol sahası içinde bütün pozisyonlarda oynayabilirmiş Bob Abiciğim, ama orta saha onun asıl mevkisiymiş.
Birçok arkadaşı O' nun için; kendini müziğe adamasaydı, büyük bir futbolcu olabileceğini söylerlermiş. Gayet çabuk ve ileri görüşlüymüş saha içinde. (kesin ara pasçı).
Bob Abi o kadar şekermiş ki bi de şöle demiş :
“I love music before I love football. If I love football first, maybe that a bit dangerous, because the football very violent. If a man tackle you hard, it brings feelings o’ war!”
1977 yılında bir İngiliz futbol radyo ve televizyon sunucusu Danny Baker, bir maç sırasında Bob Abinin ayağına kötü bir şekilde basarak ayak tırnağının kırılmasına neden olmuş, ileriki zamanlarda durum ciddileşerek o bölgede kangren oluşmuş. Doktorların tavsiyesi ayak parmağının kesilmesinden yana olup, Bob abi ise nazikçe bu teklifi reddetmiş. Ve şu cevabı vermiş: " Rasta no abide amputation". (çev :Rasta amputasyona dayanamaz.)
Bob abi, gitarıyla (Gibson Les Paul, belirtmeden geçmem), bir tomurcuk mariyanasıyla, başucundaki İnciliyle ve bir futbol topuyla kısa soluklu mütevazı yaşamını sonlandırdı. Bakıldığında bu adam, dünyayı kasıp kavuran bir müzik akımının lideriydi fakat arkasından doğal olarak gelecek dünya starı şımarıklığı ise hiiiççç O' nun işi değildi. "Freedom" lafı da ağzına çok yakışırdı.
“Football is a whole skill to itself. A whole world. A whole universe to itself. Me love it because you have to be skilful to play it! Freedom! Football is freedom.” (Bob Marley- 1979)”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder