bazı oyuncakların çirkinliği ve hiç bir çocuğun hayal gücünü geliştirmeyecek, sıkıntısını alamayacak olması beni çıldırtırken misafir komşu çocuklarının bu manasız oyuncağı pek sevmeleri o çocuklarıda çekilmez durumuna getirip beynimin ufalmasına dolayısıyla gereksiz hayatıma devam yolunda emin adımlarla yürümeme neden olmakta.
ne dediğinde belli değil ki oyuncak efendi. buyrun;
ay yayi yay yor lidıl episode gibi bişi anladım. yersen yani.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder