3 Temmuz 2009 Cuma

oyuncaklar

bazı oyuncakların çirkinliği ve hiç bir çocuğun hayal gücünü geliştirmeyecek, sıkıntısını alamayacak olması beni çıldırtırken misafir komşu çocuklarının bu manasız oyuncağı pek sevmeleri o çocuklarıda çekilmez durumuna getirip beynimin ufalmasına dolayısıyla gereksiz hayatıma devam yolunda emin adımlarla yürümeme neden olmakta.

ne dediğinde belli değil ki oyuncak efendi. buyrun;





ay yayi yay yor lidıl episode gibi bişi anladım. yersen yani.

Hiç yorum yok: