5 Temmuz 2010 Pazartesi

Merhabalar,

bir sinekle arkadaşlık ediyorum. şu an kolumda oturuyo. ısırmıo da. dün gece beni hiç uyutmadı, kalk hadi benimle ilgilen dedi. dogru sölüyordu. istemediğim rüyaları görüyor, bu beni rahatsız ediyordu. uzun zamandır geceler böle geçiyordu. halbuki rüyamda hep bi sahil kasabasında bi sandalyede oturim, arkadaslar da olsun sohbet edeyimi, bişiler yapayimi hayal ettim. 9 saat mi uyuyorum, 9 saat sandalyede oturim denize karşı. uyandıgımda ertesi günden bi kademe daha kötü kalkmak hoş değil. agırlık var üzerimde ve bu agırlık 2 çocugun olup türkiye şartlarında büyütmek kadar ağır. halbuki ben sanki ölmeyi bekliyorum. arada derin nefesler alıp veriyor, etrafa uzun süreli bakışlar atıyorum. şu an çok fazla bişey düşünmüyorum. sadece ne yazacağımı düşünüyorum. biliyorum ki bişeyle ugrasırken başka bişey yapamıyorum. konuşamıyorum, dinleyemiyorum.
hedefsiz bi hayat çok anlamsız, yaşayıp gidemiyosun. ufak da olsa bişiler olmalı. bunu ertelememelisin. daha demin bu yazıyı da yazmaktan da vazgeçiodum, toparlayamadım çünkü, bu bile zor geldi. bu durum yavaş yavaş oldu. "bu jenerasyonun elinde herşey var" . benm gibi aklı çabuk karışan, bir başka tez karşısında hemen şüpheye düşen, çoğu durumda tedirgin ve panik atak, özgüvensiz, emin olmayan görüntü çizen adama "bu hayat size güzel, biz neler çektik sizin zamanınızda, elinizin altında herşey var butun imkanlar elinizde" diyince heralde "elektrik" gibi bişey bulmam gerekio diyorum. bilim adamı olmalıyım o halde! tam da benm gibi şüpheci ve tedirgin. bunu diyen insana benim çok büyük saygım var, eminim ki biz hiç birşey görmedik. sancılı günler yaşatmadılar bize sağolsunlar bebek gibi buyuduk. sobalı evde hiç oturmadık,karpuzla ekmek almaya köyden şehire, şehirden köye gitmedik, binbir zorlukla çocuk büyütmedik. biz "işte o çocuk" olduk. ve şu an herşey bize zor geliyo, hemen "skrm,aq böle işin!" falan diyoruz. bir anda yapmaya hevesleniyoruz gazın önde gideni oluyoruz, her türlü imkan seferber ediliyo neyse parası verilio,alınıyo, yapılıo, buyutuluyo, edilio sonuçta hiçbir yaratıcılık yok! ve size özeniyorum, size ben çok özeniyorum. elektiriği bulamasanız da bu mutsuz gençliği mutlu etmek için herşeyi yaptınız. ancak bi yerde yanlış düşünmektesiniz. bana kalsa herşey hiçbişedir. bu jenerasyon tasosu, bilgisayarı, aterisi oldugu için mutsuz. bu jenerasyon mutsuz. ben de mutlu değilim!

Dilek ve İstek Kutusu:

1. elektrik olmasın.
2. bilgisayar yerine iskambil kagıdı oynansın, gerekiyosa yeni oyunlar bulunsun, yaratılsın.
3. makinalar dursun, el emeğiyle iş yapılsın. herkes yapsın.
4. sabahın sabah, gecenin gece oldugu bilinsin. geceleri çok lazım oldugunda gaz lambasıyla gezilsin.
5. kutlamalar alkol eşliğinde ateş etrafında gece yapılsın.
6. Havuza hiç değer verilmeyip, bütün var - yok denize verilsin.

Hoşçakalın.

2 yorum:

himynameisberkant. dedi ki...

yazınını olafur arnalds - 0952 eşliğinde okuyunca gittikçe daha da hüzünledim ege.

kerem dedi ki...

kırk kez yazdım sildim sölemek istediklerimi egeye sölicem de mökemmel doğru diyo.