8 Temmuz 2010 Perşembe

Zorluklar peşimde (okumasanız da olur gerçekten çok boş bir yazı- gerçekten yani)

Efendim ne yazık ki ben alkolün bağımlısı bir insan durumundayım. Yani bundan kaçış yok anca bi sağlık poroflemim olacak da ben bu işten vazgeçicem. Ama şöyle de bir durum var ben İzmit sınırları içinde ailemle de yaşamak zorunda olan bir insan olduğum için, bu sınırlar dahilinde bu ailenin kuralları içerisinde yaşamak zorunda kalıyorum. Sanmayın alkol içmiyorum. İçerim. Ama içmek için inanılmaz kısıtlarım var. Olmuyor yani. Şu anda saat 12:45 gece. ben saat 4 gibi içki içmeye başlamıştım. 11 gibi sonlandırmıştım. onun da sebebi akşam yemeği kaynaklı mide problemleri. bu arada nerede durucam, nerede kusucam, kustuktan sonra ne içerim ne yerim bunlarım kompedanıyımdır. durmayı bilmesem kusmayı bilirim. saat 12:45 ititbari ile yaşadığım sıkıntılar inanılmaz düzeyde. bu ebeveynlerim madem yatacaktı neden eve gel dediler. manyak mısınız ebeveynlerim? denmiyo da. iddaa tutturdum, sizinle yicez hemen zaten 10 dakkalık işi var kazanılan paranın. onu da yedirtmediniz. yok yok. peşimde yani. benim kafam da kendine geldi. işler çığrından çıktı. zaten pencereyi açsam bilgisayarı kullanamıyorum, pencereyi kapatsam yaşam fonksiyonlarımda bazı sıkıntılar. inanılır gibi değil. az bi 5 lik 5.5 luk flan bi deprem olsa da halk sokaklara dökülse de ben de iki bira içsem diye düşünür oldum. sıkıntılarım had safhaya ulaşmak üzere. yani benim uyumama -eğer kendimi uyumaya zorlamazsam- 3 ila 4 saatlik bir süre olduğu göz önüne alınırsa bana çektirilen bu eziyet reva mı? evin 4 tarafı sineklikler ile çevrili olduğu için sigara da içemiyorum o nedenle sigara bile bulundurmam evde. üstüne oturucak değilim sonuçta. bu ne yani? yazınca zorluklardan kurtulurum sandım da yazdıkça beynime vuruyo. muskat bağımlısı olsam böle sıkıntı yaşamam alışırım bi yerde yok alışamadım ya. zorluklar bunlardır. okuyan demesin efendim daha ne zorluklar yaşayanlar falan bok içinde yüzenler göt içinde boğulanlar, tamam onlar da zor da bu da zor yani.
zor nedir diye de soriim kendi kendime çünkü başka kimse yok. sen saat 6 da sarroş ol eve gel konuşucak kimse yok. işte bu zor yani. şimdi buraya yazdım da yemedi yani. ben içinde yemekle bira içileceğine inanan ebeveynlerle yaşıorum, hayır yemekle rakı içmek istediğimde bişe demiyolar ama yani gece de 2 bira içirmiyorlar. evde 3 aydır buzdolabında olan bira var. buz gibi şu an. ama denetlenmekte. diktatörlük gibi. içsem içeri atıcaklar. vır vır konuşurlar bi de. yaşanılan olaylar içerisinde en sıkıntılı durum vır vır konuşulmasıdır. sonucu söle bana vır vır konuşmayın. net olun. o zaman kayda değebilin yani. giriş gelişme sonuç diil, sonuç yapın bitsin. mesela bu yazı vır vır bi konuşma okumasanız da olurdu. okuduysanız teşekkür. ne diim yine zaman çaldım da makara diil yani. zorluklarım net benim de anlatamadım ku.

Hiç yorum yok: