Canberklik ve Hayat - Bölüm 1: Az Abartılı

Gerçekten zor. Vallahi de zor billahi de zor. Şaşırıyorum bazen bu yaşıma nasıl geldim ben böyle diye. Nasıl oldu da kesmediler beni mesela. Hoş daha çok vaktim var ama artık taktiğini buldum. Çok az Canberk dedirtiyorum kendime. Daha çok "Bu" "Şu" "O" kullandırtıyorum insanlara. Onlar farkında değiller tabi durumun. İnce ince işledim. Mesela sana "Bu" desinler bi alınırsın di mi? Ben alınmıyorum işte. İsmimi sevmediğimden değil seviyorum ama çok tehlikeli bu yüzyılda Canberklik. Bu kadar sivrilmemen lazım. Gizli gizli Canberk olman lazım. Canberklik ne zaman bayram bilio msunz? 0-7 yaş arasında. Sonrası çok fena gerçekten...

Bu güne kadar yaşadığınız ne kadar yer varsa 2km çapınızdaki tüm insanların sizi en az bi kere bıçaklamak istediğini düşünün. Bak şu yaşıma geldim hala gönül rahatlığıyla kulaklıklarımı takıp müziği fulleyip yürüyemiyorum. Sürekli bi etrafı kolaçan etme, biri beni mi takip edio, şu koşan adam bana mı koşuo, aha bi ses duydum valla biri gelio gibi onlarca hisle yaşamak. Buna paranoyaklık diyemezsiniz çünkü değil. Bu Canberklik.

Bu isimle beni kaydettikleri okul peki? Endüstri Meslek Lisesi. ENDÜSTRİ MESLEK diyorum. Okulun %90 ı 4 yaşında başlamış sigaraya. Kimya ve bilgisayar (bilgisayarda 6 kız ortalama) bölümleri dışında sınıfların hepsi tamamen patlamaya yer arayan testesteron. Her saniye bi olay çıkabilir. Şimdi isminiz Canberk ve endüstri meslek lisesindesiniz. Olaya bak ya. Belediye çukuruna nie atmadınız ki? diye soruyorum bazen.

Lan olum okulun ilk günü ismim islamiyetten hızlı yayıldı o kadar söyliim. Sadece 2 gün.

3. gün çöpe attılar beni.

Evet attılar. Şimdi 1.70 boyum var o zaman düşün işte 1.40 falanım herhalde.Çöp 1.50 zaten. İnsan atıldığı çöpten dışarıyı göremio öyle olunca. Üstten bakıp bakıp gülüodu insanlar. O kamera açısını biliosun hani belki de o açı o gün icat edildi yani. Öyle bi gülme yok hacı baba. Hunharca gülen adam varya o adamdan onlarca var. Soruyorum lisenin ilk haftasını böyle mi geçirmek istersin. Zaten bi avuç kız var. Onların da %4 ünün gözleri doğru yerde -Kalanlar bi şekilde doğru yere bakamıolar. Bi gözle diğer göz simetrik durmuo yani-. Dolayısıyla hedef kitleyi tamamen elinden kaçırmış oluosun çünkü çöptesin amk.

Bi şekilde o çöpe atıl, birilerince kovalan, sürekli üstüne üstüne sallanan tehdit edici parmaklar falan bunları tam atlattım derken sınıfa bi de Ayberk diye bi çocuk gelmesin mi. Çekin vurun beni dedim ya. Atın beni kuyulara emin amicamun dediği gibi. Abi çocuk bi de sapsarı. Tipi mipi düzgün hareketli bi arkadaş. Muhabbeti de var ablalarla falan. Ulan bu çocuğu duyan gelio sınıfa "Nerde lan o Ayberk midir Canberk midir" diye. Canberk değildir Ayberktir O! diemiosun, anlatamıosun aq ben Ayberk değilim diye. Berkli birine saldırmak isteyen gözü dönmüş bi manyak var çünkü. Uğraş dur.

Filmin adı: Ayberk  Canberk
Türü: Korku, Endişe, Döğüş

Kimse unutmuo yani. Asla!!! Okuldaki öğrenciyi geçtin diğerleri var daha (kantinci de bu işin içinde) herkes senin farkında.Tüm sözlüler Canberkle başlar, herhangi bir konunun ilk sorusu mutlaka Canberke yöneltilir, Canberk deney tüpünü getir,Canberk tahtayı sil, Canberk nerde? Canberkcanberkcanberk şişio insan yani. Lan kantinci bile bi bana mesaj yolluodu çocuklarla "Canberke söyleyin bi tane bamvit borcu ("Banvit" die yemek çeşidi mi olur. Bi tane et var bamvit. At eti bile değil. İçine bi ketçap bi mayonez laps ekmek bi de para ver. Neden yani neden) vardı getirsin onu" diye. Milletin milyar borcunu unuttu adam benim tek banvitin peşine düştü. 5 lira mı ne. Vermedim.

Okuldan kaçınca evi arama döneminin başları falandı. Ona da denk geldik. Okuldan kaçınca da yapılan şey kahveye git kaat oyna amk. Vizyon o çünkü. Lan bi gün eve geldim "Sen nie okula gitmedin?" die bi soru. Hiç duymamışım ki ben bu soruyu daha önce. Zaten pis ergenim. Attım yumruğu duvara :P Bilmiyorum naaptığımı yalan söylemiim. Neyse okula döndüm en az 4 kişi olduğumuz için kalan 3 üne sordum sizi de aradılar mı diye? Yok dediler kimse aramadı. Lan nası aramazlar aq. Beni niye aradılar? Canberklik işte bu....